ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ

  Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μεταβολική ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης.

  Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη, 1 στους 10 ενήλικες παγκοσμίως πάσχει από διαβήτη. Οι ασθενείς με διαβήτη έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν προβλήματα στα μάτια, όπως καταρράκτη ή γλαύκωμα. Όμως, η κύρια απειλή της όρασης από το διαβήτη είναι η προσβολή του αμφιβληστροειδούς. Η πάθηση αυτή είναι γνωστή ως διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

ΣΤΑΔΙΑ

  Η πιο πρόωρη φάση της ασθένειας είναι γνωστή ως διαβητική  αμφιβληστροειδοπάθεια υποστρώματος. Σε αυτή τη φάση παρουσιάζονται μικροανευρήσματα,αιμορραγίες,εξιδρώματα.Τα αγγεία που διαρρέουν οδηγούν συχνά στη διόγκωση ή το οίδημα στον αμφιβληστροειδή και τη μείωση της όρασης.

  Η επόμενη φάση της ασθένειας είναι γνωστή ως παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Σε αυτή τη φάση, λόγω της φτωχής κυκλοφορίας του αίματος στον αμφιβληστροειδή δημιουργούνται ζώνες χαμηλής οξυγόνωσης(ισχαιμικές).Ο οφθαλμός,στην προσπάθεια να διατηρήσει τα επίπεδα οξυγόνου επαρκή μέσα στον αμφιβληστροειδή,αναπτύσσονται νέα παθολογικά αγγεία(νεοαγγείωση) τα οποία είναι πολύ ευαίσθητα και μπορούν να αιμορραγήσουν .

Το τελικό στάδιο της Παραγωγικής Αμφ/Θειας περιλαμβάνει αιμορραγίες στο υαλώδες,ελκτική αποκόλληση,νεοαγγειακό γλαύκωμα και απώλεια όρασης.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

  Η επιρροή της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας στην όραση ποικίλλει ευρέως, ανάλογα με το στάδιο της ασθένειας. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά κοινά συμπτώματα, όπως:- Θάμβος όρασης- Μυωψίες (μυγάκια) και λάμψεις- Ξαφνική ελάττωση ή και απώλεια όρασης

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

  Η διάγνωση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται μετά από λεπτομερή εξέταση του αμφιβληστροειδούς με βυθοσκόπηση αρχικά,καθώς και με τη χρήση του OCT(Οπτική Τομογραφία Συνοχής)

  Η Οπτική Τομογραφία Συνοχής είναι μια ανώδυνη,μη επεμβατική απεικονιστική και διαγνωστική εξέταση.Επιτρέπει τη λήψη τομών πολύ υψηλής ανάλυσης σε όλα τα τμήματα του οφθαλμού.Να τονίσουμε οτι δεν χρησιμοποιεί ακτινοβολία αλλά μια δέσμη φώτος.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

  Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια θεραπεύεται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με το στάδιο της ασθένειας και του προβλήματος που υπάρχει. Ο ασθενής θα πραγματοποιήσει μια σειρά από εξετάσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί η πρόοδος της ασθένειας, οι οποίες περιλαμβάνουν τη φλουροαγγειογραφία, τη φωτογραφία του αμφιβληστροειδούς, την οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) και τον έλεγχο του βυθού με υπέρηχο (όταν απαιτείται).

 Οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές είναι κυρίως τρεις:

  H θεραπεία με LASER η οποία όταν εφαρμόζεται στο σωστό χρόνο μπορεί να αποτρέψει απώλεια της όρασης καθώς επίσης βοηθά να εξαφανιστούν τα παθοόγικά αγγεία και να αποφύγουμε τυχόν αιμορραγίες.Να τονίσουμε ότι η θεραπεία με LASER αποσκοπεί να σώσει την ήδη υπάρχουσα όραση και όχι να την βελτιώσει.

 Οι ενδουαλοειδικές εγχύσεις με την χρήση αντιαγγειογεννετικών παραγόντων(anti-VEGF) ειδικότερα στο οίδημα της ωχράς κηλίδας.Η θεραπεία είναι μηνιαία για τους πρώτους τρεις μήνες και στη συνέχεια ανάλογα με την πορεία της νόσου η οποία γίνεται με τη βοήθεια του OCT.

  Υαλοειδεκτομή (αφαίρεση υαλοειδούς σώματος) σε περίπτωση υαλοειδικής αιμορραγίας ή επαπειλούμενης αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς.

  Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να ρυθμίζει σωστά το σάκχαρό του διότι όταν είναι απορρυθμισμένο αυτό οδηγεί σε γρηγορότερη εξέλιξη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.Η σωστή παρακολούθηση του σακχάρου και η τακτική επίσκεψη στον οφθαλμίατρό σας προλαμβάνει οποιεσδήποτε αλλαγές στα μάτια οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν εγκαίρως όταν χρειαστεί.

    Οίδημα ωχράς κηλίδας όπως φαίνεται με βυθοσκόπηση και χρήση OCT 

                 Ωχρά κηλίδα σε ένα φυσιολογικό οφθαλμό με τη χρήση OCT